Greckie szczepy

Dźwięczne nazwy greckich szczepów wprawdzie nie przypominają śpiewnego języka elfów, jednak mają w sobie coś wibrującego. Na przekór nowo światowym modom, które przychodzą i odchodzą, Grecy pozostają wierni endemicznym szczepom. Do najbardziej znany należą..

Naturalnie zaczynamy od białych! Assyrtico jest jedną z najpopularniejszych odmian uprawianych w Grecji. Pierwsze wzmianki o tym szczepie pochodzą z wyspy Santorini, gdzie obecnie butelkuje się znakomite wina odmianowe w kategorii AOC. Długo utrzymuje kwasowość, najczęściej jest wytrawne, wzbogacone aromatami cytrusowo-mineralnymi. W Macedonii i Attyce odnajdziemy lżejsze wersje tego szczepu. Czasami miesza się go z aromatycznymi odmianami Aidani i Athiri, by z reguły uzyskać słodkie wina, choć nie zawsze.

Athiri stanowi jedną z najstarszych odmian winorośli z Hellady. Nazwa wskazuje na pochodzenie również z wyspy Santorini, gdzie znana jest także jako Thira. Używany do kupaży z Assyrtyki i Aidani tworzy wina, które kwalifikowane są jako AOC Santorini. Szczep ten odnaleźć możemy również w innych regionach Grecji, w Macedonii, Attyce i Rodos, gdzie wchodzi w skład apelacji AOC Rodos. Grona Arhiti charakteryzują się cienką skórką i dają wina nieco aromatyczne, lekkie, zawierają niewiele alkoholu i kwasowości.

Wspomniana odmiana Aidani jest jedną z najstarszych winorośli greckich i największym powodzeniem cieszy się na Cykladach. Produkuje się z niej smaczne aromatyczne wina o średniej zawartości alkoholu i kwasowości. Z powodzeniem mogą stanowić interesujący kupaż z odmianami o wysokiej zawartości alkoholu i kwasowości, na przykład z Assyrtiko.

Obiecująco prezentuje się odmiana Lagorthi, która najlepiej udaje się w Kalavrita na Peloponezie. W produkcji win z tego szczepu zdecydowanie prym wiedzie Oenoforos Winery, gdzie na zboczach Aegialieii, na wysokości 850 m n.p.m., grona cierpliwie dojrzewają na zbiór. Odmiana daje wina o wyraźnej kwasowości, sporo w nich nut brzoskwiń, melona, bazylii, cytrusów oraz akcentów mineralnych.

Szczep Malagousia pochodzi najprawdopodobniej z regionu Nafpaktos w zachodniej Grecji. Winiarz Gerovassiliou był pierwszym, który rozpoczął eksperymentowanie z tą niemal wymarłą odmianą. Całkiem okazałe uprawy znajdują się w niektórych winnicach w Attyce i Peloponezie. Wina z reguły charakteryzują się pełną strukturą, średnią kwasowością, aromatami jaśminu oraz mięty.

W odróżnieniu od innych aromatycznych odmian w regionie AOC Mantina na Peoloponezie szczep Moschofilero charakteryzuje się szarą skórką i otrzymywane z niego wina skłaniają się ku akcentom win czerwonym, bo jak inaczej wytłumaczyć obecność akcentów róż, fiołków i przypraw?

Robola występuje głównie w górskich winnicach Kefalonii, gdzie daje jakościowe wina o aromatach cytrusów, brzoskwiń, moreli, mineralnych akcentach i czasem dumnych niuansach. Na wymienionej wyspie wyróżniana jest specjalna kategoria – AOC Robola.

Roditis nie jest obce fanom lekkich greckich win, a w szczególności tym z Attyki , Macedonii, Salonik i Peloponezu, gdzie odnajduje się w apelacji AOC Patra gdzie jest uprawiana do produkcji win AOC Patra.

Savatiano jest dominującym szczepem w Attyce, bardzo odpornym na niesprzyjające warunki atmosferyczne. Jeśli szukacie dobrze zrównoważonych win z kwiatowymi akcentami – Savatiano jest dla was.

Prawie zapomniany szczep Tsaoussi, uprawiany obecnie na mikroskopijnych obszarach, głownie w Kefalonii. Otrzymuje się z niego wina pełne akcentów miodu oraz owocowych, traktowany jest przez winiarzy jako dodatek do win z Roboli.

Będący wyjściem dla niezdecydowanych Biały Muskat jest źródłem zarówno wytrawnych białych win, jak i słodkich. Najlepsze wyniki daje w AOC Samos, Patras i Rio Patras oraz na mniejszą skalę w AOC Rodos i Kefalonii.

Flagowy czerwony szczep Grecji - Agiorghitiko (Agios Georgios). Najbardziej poszukiwane butelki pochodzą z apelacji AOC Nemea na Peloponezie. Wina te charakteryzują się głęboką barwą i złożonymi aromatami owoców leśnych. Czasem produkuje się z niego wina różowe.

Dominująca w Macedonii odmiana Xinomavro daje wina, które całkiem nieźle nadają się do leżakowania, a to oznacza, że wielbiciele tanin będą ukontentowani. Wina wykonane z Xinomavro znane są ze swojej doskonałej potencjale starzenia i ich bogatej charakteru taniny. Paleta aromatów rozciąga się od klasycznych czerwonych owoców, poprzez nuty ziołowe aż po akcenty suszonych pomidorów.

Ciemna odmiana Mandelaria, znana również jako Amorgiano, uprawiana jest głównie na wyspach Rodos i Krecie. Z reguły stanowi uzupełnienie win na bazie Monemvassia w Paros, Kotsifali na Krecie lub jako odmianowego wina na Rodos.

Mavrodaphne uprawiany jest w Poeloponezie i śladowo na Wyspach Jońskich. Stanowi podstawę mieszanki z Corinthiaki i w efekcie daje słodkie wino znane jako Sweet Mavrodaphne. Bardzo dobre wyniki otrzymuje się również w mieszance ze szczepami Refosco, Agiorghitico i Cabernet Sauvignon.

Nie sposób szukać ulubionych szczepów bez producentów! A na których warto zwracać uwagę podczas greckich wycieczek? W konkretnych regionach występują różni producenci, więc kluczowa jest możliwość wyboru spośród kilkudziesięciu niejednokrotnie bliźniaczo wyglądających etykiet. O tym już w kolejnym artykule poświęconym greckim winom.

Facebook - Wine Trip Into Your Soul